موقع تقسیم قمقمه‌ها، آبی‌اش افتاد به من. هربار که آبش کردم به هوای این و آن بود. امروز برای اولین بار برای قرص‌های خودم بود که وقت خوردنشان درست وسط کلاس بود. قرص را که خوردم، حواسم جمع نوشته روی قمقمه شد: بهترین خودت باش! جمله من بود. مال این روزهای من. انگار اصلا خود خدا گفته باشد روی قمقمه بنویسند برای احوالات این ایام من. که خوش اخلاق بودن برایم کمی سخت شده. که لبخند روی لبهایم کمتر از همیشه شده. بهترین_خودت؛ یعنی نه در مقایسه با دیگران با شرایط متفاوت. که در رقابت با خود دیروزت.با خودت و در شرایط خودت. از ساعت ۱۰.۳۰ تا حالا هی با خودم تکرارش می‌کنم. بعضی حرفهای ساده و آسان و راحت، کار هزار منبر و خطابه و کتاب می‌کنند.
+المستغاث بک یا صاحب امان
درباره این سایت